In mijn cursus kinderboeken schrijven - een droom van mij is om ooit eens mijn eigen kinderboek te publiceren - komt de naam Carry Slee regelmatig voor. En eigenlijk had ik nog nooit iets van haar hand gelezen. Dus ik ging op zoek en vond zowaar een boek voor volwassenen. De titel hield me meteen in de greep. Zelf ben ik bijna vijf maanden geleden bevallen van een wolk van een zoon, maar stond er eigenlijk nooit bij stil hoe alles moet zijn geweest voor mijn ouders. Tijd om dat te veranderen.
Het boek bevat een autobiografisch verhaal van de tijd die Carry Slee meemaakte toen zij hoorde dat haar dochter in verwachting was tot aan de geboorte van haar eerste kleinzoon. De roman is in de verleden tijd geschreven vanuit het ik-perspectief en bevat een behoorlijke dosis humor. Haar emoties en pakkende, vaak grappige dialogen leiden de lezer door het verhaal en zorgen ervoor dat de lezer zich snel kan vereenzelvigen met de hoofdpersoon - in dit geval Carry Slee zelf.
Uit de titel blijkt al meteen dat het enerzijds om het grootmoederschap én over het moederschap gaat. Deze lijn wordt in het hele boek voortgezet. Aan de ene kant leeft de hoofdpersoon toe naar het ontmoeten van haar kleinkind en is apetrots om oma te worden. Aan de andere kant is zij vooral moeder van haar zwangere dochter. Deze verrijking en uitbreiding van de familiebanden staan in het gehele boek centraal.
Een lang verhaal kort
Tijdens een autorit krijgt Carry Slee van haar dochter Masja een doos Merci. Een van de chocolaatjes ontbreekt en tussen de overgebleven chocolaatjes ligt een predictor - compleet met roze streepje. 'Mam, je wordt oma!' Na deze woorden voelt Carry zich dolgelukkig en leeft toe naar het moment dat zij oma en haar dochter moeder worden.
Natuurlijk begint het bij het inrichten van een babykamer en het afspreken van een omadag. Carry en haar partner Elles leven allebei op hun eigen manier naar het grootmoederschap toe en, middels de humoristische dialogen, vinden ze elkaar om samen trotse oma te zijn. Tijdens de zwangerschap wordt Masja geconfronteerd met verschillende onzekerheden, zoals een cyste, een stuitligging en zwangerschapsvergiftiging. Niet alleen Masja, maar ook Carry zit in de emotionele achtbaan die bij een zwangerschap hoort.
Personal touch
Ondank dat het verhaal kort is (56 pagina's op de e-reader) pakt het de lezer vanaf de eerste bladzijde en geeft het boek een goede inkijk hoe het voelt om oma te worden. De lezer kan zich snel identificeren met Carry, waardoor je de emoties (van dolgelukkig naar doodsbang) voelt en beleeft. Carry maakt op een speelse manier gebruik van flashbacks en neemt de lezer zo mee terug in de tijd dat zij zelf zwanger was of toen zij startte met haar schrijfcarrière. Ook ik als jonge moeder (en dus nog lang geen oma) ervoer het verhaal en de elementen erin als herkenbaar. Kortom: een aanrader voor vooral moeders, oma's en oma's in wording.
Reactie schrijven